Doet dat pijn?
Soms wel, zeker als de Autest nogal laat in je leven plaatsvind kan de uitkomst van de uitgebreide beschrijvende diagnose heel hard aankomen, en veel pijn doen.
Herinner je dan de eerste fietslessen, hoe pijn dat deed als je weer eens dwars door je spijkerbroek heen de vellen van je knieën en polsen viel. En kijk eens hoeveel plezier je van die pijnlijke lessen hebt, als je de wereld verkent vanaf het ijzeren ros.
Zo is het ook met de Autest voor de Autist oftewel de Diagnose:
“U bevind zich in het Autsime Spectrum Systeem”
Dat woord alleen al heeft zo’n enorme lading, want Autist is helaas nog steeds het meest bekend als scheldwoord om ongevoelige individuen af te serveren en denigreren. Hoe bizar als je bedenkt dat de meeste mensen in het Autisme Spectrum buitengewoon ontwikkeld en buitengewoon gevoelig zijn.
Velen hebben vaak geen enkel filter dat hen beschermt tegen de indrukken van de zeker voor hun gevoel op hol geslagen wereld. De beelden, geluiden, geuren, emoties en de stress die hun ieder moment van de dag bestoken, zijn zo vermoeiend en vooral de emoties van de mensen in de omgeving die je als Au’t is’t binnenkrijgt maar waar je niet mee hebt leren omgaan, laat staan dat men je geleerd heeft om die te verwoorden. En doordat gewone mensen op de vraag die dan bij je naar boven komt; ‘is er iets’ standaard beantwoorden “nee hoor er is niets” maakt het ook niet makkelijker om met de emoties van anderen om te gaan, waardoor je die opgedane kennis ook niet kunt benutten om je eigen emoties onder woorden te brengen.
Hoezo ongevoelig, het omgekeerde is eerder waar, OVER gevoelig.
Filtertje, filtertje aan de wand …
wie is de overbelastste van het land?
Waar de gewone mens een enorme rust ervaart hoort de autist zijn eigen hart bonzen het suizen van het bloed door de oren, en op latere leeftijd vanwege de aanhoudende stress ook het ongewilde “oorsuizen” de Tinnitus, gevolg van een brein dat gewend is aan voortdurende indrukken verwerken, en bij gebrek aan input, dan maar geluid verzint.
Straks verder… even geduld aub